27 Ocak 2021 Çarşamba

Ey Toprak Övün Artık!

 Ben Esma. Babamın kızı. Kalbimde öyle bir keder var ki gözüme gram uyku girmiyor. Mürşidin Yakup Haşimi mezarında bile rahat bırakılmamış, bedeni gömüldüğü yerden çıkartıldı. Gerekli izinlerin alınmış olmasına rağmen, belediye başkanının bizzat cenazeye katılıp kanuni olarak bütün izinleri beyan etmesine rağmen, delillere rağmen o mübarek kabrinden çıkarıldı. Bu bana Ubeydullah bin Zübeyr'in şehit edilmesinden sonra asılmasını ve o mübareğin o Hicret'in ilk çocuğunun bedeninin gömülmemesini getirdi aklıma. Onun kanına kıyanlar ondan önce de Kerbela'da Hz Hüseyin'in ve Peygamber efendimizin âlinin çoğunu da kanına kıymamış mıydı! 

Mürşidim hakkında ortaya atılan yersiz iftiralar canımı çok sıkmaktadır. Ben Esma. 2010 yılında İzmit Anadolu İmam Hatip Lisesi'ni başarıyla bitirdim. O sene başörtüsü engeli olduğu için üniversitelere giremedim. Benim mürşidim, gönül hatibin, ben ne okuyayım dediğimde upuzun kitaplar listeleyen, o kitapta şu akaid konusu güzel işlenmiş, Seyyid Kutup tefsirinde faiz konusunu en başarılı işleyen kişidir, romanlar insanın hayal dünyasını geliştirir kızım ne olursa olsun oku diyen. Cemaatimin okumasına gerek yok demiş öyle mi? Hanımlar Hadis okusun, Fıkıh okusun, Tefsir okusun. Isterlerse toplanıp okusun diyen mürşidim... Rabbim ondan razı olsun, vallahi onun hayatı hayatıma değmemiş olsa zifiri karanlıktı. Babam beni okutmayacakken babama kızıp beni üniversiteye yazdıran, yıllarca bana burs veren kişi için okumaya gerek yok dediği iddiasına katıla katıla gülüyorum. Bunun olmadığına delil benim. Üç üniversite bitirdim mürşidimin maddi manevi desteğiyle. 

İlk kaç yaşında gittim bilmiyorum ama asi ergenlik yıllarımda kot pantolonla, baş açık, mini etekle bile gittiğim zamanlar oldu o sohbetlere. Bir Allahın kulu da çıkıp bana hakaret etmedi, kötü söz söylemedi. Ben güler yüzden, samimiyetten, güvenden, dostluktan başka birşey görmedim. Benim mürşidim benim efendim gönül hatibim. Yıllarca gecesine gündüzüne şahit olduğum, beraber Umreye gittiğim insana ne iftiralar atılıyor ne hakaretler ediliyor. Beni en çok üzen ise bu iftiraları atan çocuklar onun ellerinde büyüdü. Yaptıkları her yaramazlık için ebeveynlerine çocuktur diyen, bir gül gibi her çocuğun üzerine titreyen mürşidim. Gül diye büyüttüklerin mi acıttı kalbini. Rabbim şahidim olsun ki sana bu yapılanların, söylenenlerin kinini içimde taşıyacağım. Rabbim onların intikamını almayı inşallah bana nasip eder ya da o intikamın alındığına şahit olurum. Ölümün ölümü de güzelleştirdi bizde. Rabbim seninle ahirette de olmayı nasip eder inşallah. Vallahi çok özlüyoruz. Vallahi yokluğunun acısını geçemiyor hiç bir acı. Ah sana uzanan dillerin akıbeti Belam'ın dili gibi olur inşallah. Rabbim sana ve bize bunları yaşatan her kimse yukarıdan aşağı her birine yaptıklarının bedelini ödetir inşallah. Ben Esma, babamın kızı. Doğruyu, erdemi, yaşamayı babamın insanlarından öğrendim. Babamın insanları, canlarım. Rabbime çok şükür çok şükür çok şükür. Yakup Haşimi vallahi de billahi de ömrünü Allah yolunda geçirmiştir. 

tiksinti

      insan kendisi olmak dışında her şeyden vazgeçebilmeli. aşktan, paradan, hayallerden, dünyadan. geriye kalacak tek şey kişinin kendisi ...